Απο το υπεροχο ποιημα της Αννα Καστιγιο παραθετω λιγους στιχους
Ζητω το αδυνατο: αγαπα με για παντα
Αγαπα με οταν ο ποθος ολος εχει φυγει
Αγαπα με με την προσυλωση ενος μοναχου
οταν ο κοσμος στην ολοτητα του
και ολα οσα κρατας ιερα σε συμβουλευουν
για το αντιθετο: αγαπα με ακομα παραπανω
οταν σε γεμιζει οργη και ειναι τυφλη
αγαπα με
οταν το καθε βημα απο την πορτα στη δουλεια σου σε κουραζει
αγαπα με , κι απ την δουλεια στο σπιτι παλι
Αγαπα με οταν πλητεις
οταν καθε γυναικα που κοιτας
ειναι η μια καλυτερη απ την αλλη
ή σαν πιο αξιολυπητη να μαι ,που ζητω
αγαπα με οπως με αγαπουσες παντα
οχι σαν θαυμαστης ή σαν κριτης
μα με την συμπονια
που επιφυλασεις στον εαυτο σου
οταν εισαι μονος
Αγαπα με σαν να μουν εγω για παντα
και θα κανω το αδυνατο
μια απλη πραξη
αγαπωντας σε, αγαπωντας σε οπως σε αγαπω.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή