Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Το ξύλισμα .Προβλήματα της παιδικής ηλικίας

"Μερικές φορές ξυλίζω τη μικρή μου κόρη, ηλικίας τριών χρόνων, όταν δεν είναι φρόνιμη.Ειναι καλό ή κακό?"Δεν ειναι ζήτημα καλου η κακού. Ειναι μάλλον ζήτημα ανανδρίας, γιατί χτυπάτε κάποιον μικρότερό σας.Δεν πιστεύω να χτυπάτε τον σύζηγό σας, ακόμα κι οταν εκείνος σας ενοχλεί.Αυτό συμβαίνει επειδή δεν τολμάτε? Θα μπορούσε να σας ανταποδώσει τα ίδια. Αλλα φυσικά, το να χτυπάτε ενα παιδι τριών χρόνων, δεν παρουσιαζει κανένα κίνδυνο για σας.Δεν μπορεί να σας ανταποδώσει τα χτυπήματα σας.
Ο ξυλοδαρμός ειναι μια διέξοδος για το θυμό, την απογοήτευση και το μισος του μεγάλου. Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθετε αν οι μητέρες που ξυλίζουν περισσοτερο τα παιδια τους ειναι εκεινες που έχουν μια όχι ικανοποιητική σεξουαλική ζωή, ή αν ειναι ψυχρές, δηλαδή γεμάτες μίσος ενάντια στη σάρκα. Οι ευτυχισμένες μητέρες δεν δέρνουν τα παιδιά τους. Δεν έχουν ανάγκη να το κάνουν, γιατι η εσσωτερική ισοροπία τους είναι κάτι που τα παιδια τους το αισθανονται ασυνηδητα. Η παραδοση και η κοινη γνώμη υποστηρίζουν οτι τα παιδιά αγαπιουνται σχεδον αυτοματα απο τους γονεις τους, αλλα αν οι δυο σύζηγοι έχουν παψει να αγαπιουνται, τα παιδια τους αισθάνονται την ατμόσφαιρα της δυστηχίας και της αποξένωσης στο σπιτικό τους.
Πολλα παιδια γίνονται ατακτα επίτηδες, αλλα ασυνείδητα: <<Η μαμα δε μ¨αγαπα, θα την κανω να με μισεί. Γιατι πρεπει να μου δίχνει οπωσδήποτε καποιο αισθημα>>.
Αντι να χτυπά το παιδι της, η μητερα θα εκανε καλύτερα να καθησει και να σκεφτεί τα κινητρα που βρίσκονται πίσω απο την συμπεριφορά της.<<Μήπως η ζωή μου ειναι χωρίς ενδιαφερον?, Μηπως θυσίασα μια σταδιοδρομία εξαιτίας των παιδιών, που κάνουν τώρα τη ζωή μου κόλαση?>>. << Πλησιαζω τα σαραντα. Οσύζηγος μου ,το ξέρω κοιτάζει τις νέες γυναικες...Εγω εκδικούμαι πάνω στα παιδιά μου>>. Μια ανικανοποιητη γυναικα δεν μπορει να αναθρεψει τα παιδια της. Εμπνεει τον φοβο ,οχι την αγαπη.
Ξερετε τι συμβαινει στο παιδί σας οταν το χτυπάτε? Πρωτα απο ολα ,το γεμίζετε φοβο. Πραγμα που κανεις δεν εχει δικαιωμα να κανει σε ενα παιδι. Κατοπιν, χανετε την αγαπη του. Η μετάνοια που διχνει το παιδι μετα απο ενα ξυλοδαρμο ειναι ψευτικη, ανειλικρινής, και εμπνέεται απο ενα συναισθημα αποριψης.
Ηπιο κακη μητερα ειναι εκεινη που φωναζει στο παιδι της δε σαγαπω πια. Αν υπαρχει πραγματικα ενα θανασημο αμαρτημα, ειναι ακριβως αυτο. Καθε παιδι γυρευει την αγαπη και την ασφαλεια, γιαυτο καθε ξυλοδαρμος ειναι ενα ψυχολογικο σοκ. Το παιδι δεν ξερει τι ειναι η προσβολη. Δεν καταλαβαινει ουι ο μπαμπας περασε μια δυσκολη μερα στο γραφειο και οτι ο θυμος του ειναι ενας θυμος μετατοπισμενος- που θα επρεπε να ειχε εκφραστει στο γραφειο. Το παιδι δεν ξερει οτι η μητερα του ειναι σεξουαλικα ανικανοποιητη, οτι εχει ισως αναπτυξει στην παιδικη της ηλικια μια σεξουαλικηα προσηλωση - στον πατερα της για παραδειγμα - και ειναι επομενως ανικανη να εχει ικανοποιητικες σχεσεις με το συζηγο της..............
................................................................................
Και αφου μας δινει και καποια αλλα απαραδειγματα ξυλοδαρμου ο Νηλ καταληγει.......
Αν υπαρχει ενα φαρμακο κατα του ξυλοδαρμου, το φαρμακο αυτο ειναι η εξεταση της συνείδησης του οργισμενου μεγαλου. Ο ξυλοδαρμος ειναι ενας συμβολικος ευνουχισμος. Το ξυλο σπαζει τη θεληση, προκαλει το μισος και μπορει να καταστρεψει τη ζωη ενος παιδιου.Εκκατομυρια ανθρωποι που δαρθηκαν στα παιδικα τους χρονια επαναλαμβανουν την παραδοση αργοτερα με τα δικα τους παιδια....................................................................................................................................................................
Ανθρωποι υπαναπτυκτοι και δυστηχισμενοι, που καλυπτονται με μια εξουσια κακου γουστου, την οποια δεν ειναι αρκετα φρονιμοι για να την εξασκησουν οπως πρεπει. Οι πιο πολλοι γονεις, δυστηχως δεν μπορουν να αλαξουν αυτο που ειναι, γιατι κι οι ιδιοι αυτοι ειναι θυματα μιας οικογενειακης και σχολικης εκπαιδευσης που ειχε αγνοια για τη φυση του παιδιου.

Απο το βιβλιο του Α.Σ.Νηλ. Ελευθερια όχι αναρχία!

1 σχόλιο: